تقدیم به مادر عزیر و دوست داشتنیم...!

---------------------------------

آسمان را گفتم :       می‌توانی آیا

 بهر یک لحظه‌ی خیلی کوتاه

روح مادر گردی ؟         صاحب رفعت دیگر گردی ؟
گفت نی نی هرگز !!!
من برای این کار
کهکشان کم دارم         نوریان کم دارم
مه و خورشید به پهنای زمان کم دارم !

خاک را پرسیدم :       می‌توانی آیا
دل مادر گردی ؟
آسمانی شوی و خرمن اختر گردی ؟
گفت نی نی هرگز !
من برای این کار
بوستان کم دارم      در دلم گنج نهان کم دارم !

این جهان را گفتم ،      هستی کون و مکان را گفتم :
می توانی آیا      لفظ مادر گردی ؟
همه‌ی رفعت را       همه‌ی عزت را       همه‌ی شوکت را
بهر یک ثانیه بستر گردی ؟
گفت نی نی هرگز !
من برای این کار
آسمان کم دارم       اختران کم دارم
رفعت و شوکت و شان کم دارم !       عزت و نام و نشان کم دارم !

آن جهان را گفتم :        می‌توانی آیا
لحظه ای دامن مادر باشی ؟
مهد رحمت شوی و سخت معطر باشی ؟
گفت نی نی هرگز !
من برای این کار
باغ رنگین جنان کم دارم !
آنچه در سینه ی مادر بوُد آن کم دارم !

روی کردم با بحر :       گفتم او را آیا
می‌شود این‌که به یک لحظه‌ی خیلی کوتاه
پای تا سر ، همه مادر گردی ؟
عشق را موج شوی 
مهر را مهر درخشان شده در اوج شوی ؟
گفت نی نی هرگز !
من برای این کار       بیکران بودن را
بیکران کم دارم
ناقص و محدودم       بهر این کار بزرگ
قطره ای بیش نیم
طاقت و تاب و توان کم دارم !

صبحدم را گفتم :       می توانی آیا
لب مادر گردی         عسل و قند بریزد از تو ؟
لحظه ی حرف زدن
جان شوی  عشق شوی  مهر شوی  زر گردی ؟
گفت نی نی هرگز !
گل لبخند که روید ز لبان مادر
به بهار دگری نتوان یافت !     در بهشت دگری نتوان جست !
من از آن آب حیات      من از آن لذت جان
که بود خنده ی او چشمه ی آن
من از آن محرومم
خنده ی من خالیست
زان سپیده که دمد از افق خنده ی او
خنده ی او روح است
خنده ی او جان است
جان روزم من اگر ،  لذت جان کم دارم
روح نورم من اگر ،  روح و روان کم دارم

کردم از علم سؤال :        می توانی آیا
معنی مادر را       بهر من شرح دهی ؟
گفت نی نی هرگز
من برای این کار
منطق و فلسفه و عقل و زبان کم دارم !
قدرت شرح و بیان کم دارم !

در پی عشق شدم 
تا در آیینه ی او چهره ی مادر بینم
دیدم او مادر بود
دیدم او در دل عطر       دیدم او در تن گل
دیدم او در دم جان پرور مشکین نسیم
دیدم او در پرش نبض سحر      دیدم او در تپش قلب چمن
دیدم او لحظه ی روئیدن باغ
از دل سبزترین فصل بهار      لحظه‌ی پر زدن پروانه
در چمنزار دل انگیزترین زیبایی
بلکه او درهمه‌ی زیبایی
بلکه او درهمه‌ی عالم خوبی ،  همه‌ی رعنایی
همه جا پیدا بود
همه جا پیدا بود

ای دل نگران که چشم هایت بر در...

شرمنده که امروز به یادت کمتر...

جز رنج چه بود سهمت از این همه عشق !؟

مظلوم ترین عاشق دنیا  ! مادر! 

از : میلاد عرفان پور

................................

تاج از فرق فلک برداشتن      جاودان آن تاج بر سرداشتن

در بهشت آرزو ره یافتن      هر نفس شهدی به ساغر داشتن

روز در انواع نعمت ها و ناز      شب بتی چون ماه در بر داشتن

صبح از بام جهان چون آفتاب      روی گیتی را منور داشتن

شامگه چون ماه رویا آفرین      ناز بر افلاک اختر داشتن

چون صبا در مزرع سبز فلک      بال در بال کبوتر داشتن

حشمت و جاه سلیمانی یافتن     شوکت و فر سکندر داشتن

تا ابد در اوج قدرت زیستن      ملک هستی را مسخر داشتن

برتو ارزانی که ما را خوش تر است      لذت یک لحظه "مادر" داشتن !

شعر:  فریدون مشیری

................................

دست پر مهر مادر
تنها دستي ست،
که اگر کوتاه از دنيا هم باشد،
از تمام دستها بلند تر است...

................................

آدما تا وقتي کوچيکن دوست دارن براي مادرشون هديه بخرن اما پول ندارن.
وقتي بزرگتر ميشن ، پول دارن اما وقت ندارن.
وقتي هم که پير ميشن ، پول دارن وقت هم دارن اما . . . مادر ندارن!...

................................

سرم را نه ظلم مي تواند خم کند ،
نه مرگ ،
نه ترس ،
سرم فقط براي بوسيدن دست هاي تو خم مي شود مادرم ؛

................................

آدم پير مي شود وقتي مادرش را صـــــــــــــــــــــــــــــدا ميزند اما جوابي نميشنود.........

................................

در آسمان آبی دلم، جایی برای ابرها نیست
مادرم! دعایم کن که با دعایت، دلم خانه دردها نیست

آغوش تو ای مادر من بستر ناز است

لالایی شب هات مرا گلشن ساز است

رخسار و وجود تو مرا پیکر مهر است

هم قبله و هم کعبه و هم عشق و نیاز است . . .

................................

مادرم ای بهتر از فصل بهار

مادرم روشن تر از هر چشمه سار

مادرم روزت مبارک ناز من

مادرم تنها تویی آواز من . . .

................................

زنم از دیده بر دل روی مادر / منم مست کمان ابــروی مادر

گل از خجلت نقابی بر رخش زد / چو آمد عطر مشکین بــوی مادر . . .

روزت مبارک ای بهترین و برترین

................................

دنیا به کام تلخ من امشب عسل شده است

شیرین شده است و ماحصلش این غزل شده است

تاثیر مهر مادریت بوده بر زبان

این واژه ها اگر به تغزل بدل شده است

................................

مادرم ای بهتر از فصل بهار       مادرم روشن تر از هر چشمه سار

مادرم ای عطر ناب زندگی       مادرم ای شعله ی بخشندگی

مادرم ای حوری هفت آسمان       مادرم ای نام خوب و جاودان

مادرم ای حس خوب عاشقی       مادرم خوشتر ز عطر رازقی

مادرم ای مایه ی آرامشم       مادرم ای واژه ی آسایشم

مادرم ای جاودان در قلب من       مادرم ای صاحب این جسم و تن

مادرم می خواهمت تا فصل دور       مادرم پاینده باشی پر غرور

مادرم روزت مبارک ناز من       مادرم تنها تویی آواز من

................................

مـادر تــو بـهشــت جـاودانــی مـادر            خــورشـیـد بـلـنـد آســمـانی مـادر

در چشم تـو نـور زندگانـی جـاریـست          سر چشمه ی مهر بیکرانی مـادر

................................

ای کـاش کـه تـا ابــد نــمـیــرد مادر             یـا هـستـی جـاودان بـگیـرد مادر

مهر است سراسر وجودش تــا هـست       ای کاش که پـایـان نـپـذیـرد مادر

................................

هر بار که خنده بـر لبش مــی رویــد           یا نبض گل سرخ ، سخن می گوید

چشمان پر از ستـاره ی مــــادر مــن          در گــردش آشـنـا مرا می جـویـد

................................

چون مهر، بـزرگ و بی نـشانی مادر           آرام دل و عـــــزیــز جـانـی مــادر

ای کاش همیشه جـاودان مـی بــودی      آن قـدر که خـوب و مـهربانـی مـادر

................................

در کوچه جان همیشه مادر بـــاقیست      دریـای مـحبـتـش چو کوثر باقیست

در گـــویــش عـاشـقانـه ، نـام مــــادر      شعریست کــه تا ابد به دفتر باقیست

................................

مادر است چشم و چـــــراغ زندگی     مادر است سرچشــــــمه آزادگی

مادر است تصویر عشق و عاشقان     مادر است نقـــــــــش بلند جاودان

................................

مادر است مقصــود هست و بود ما      مادر است بالاترین موجــــــــودِ ما

 مادر است آمـــــــــــــوزگار معرفت      مادر است یک عالمـــی از موهبت

................................

مادر است در مهــــــربانی بی مثل     مادر است مهــر و وفایش یک بغل

................................

 
دلم خوش نیست، مدتهاست مادر         گل دلبند تو تنهاست مادر

 چرا در پای او آبی روان نیست        چرا اطراف او صحراست مادر
................................

قناری های محبوبش کجایند،       قفس؛این قصه ی دنیاست مادر!
 نسیمی از بهشت زیرپایت        برایش مثل یک رویاست مادر
 
................................

چرا رویای ما رویاست مادر        چرا فردای ما فرداست مادر
 نگو:"این سرنوشت ماست مادر      نگو این سرنوشت ماست مادر

................................

مادر

تو در دل عطر    

 تو در تن گل
تو در دم جان پرور مشکین نسیم
تو در پرش نبض سحـر    

 تو  در تپش قلب چمن
تو در لحظه ی روئیدن باغ
از دل سبزترین فصل بهـار    

 لحظـه ی پر زدن پروانه
در چمنزار دل انگیزترین زیبایی
بلکه تو در همه‌ی زیبایی
در همه‌ی عالم خوبی ،

  همه‌ی رعنایی

همـه جا پیدایی

----